ślepy przypadek

См. также в других словарях:

• ślepy — ślepi 1. «pozbawiony wzroku, nie mogący widzieć» Ślepe kocięta, szczenięta. Ślepy na jedno oko, na oba oczy. ∆ druk. Ślepy materiał (zecerski) → justunek ∆ ekon. Ślepy kosztorys «kosztorys stosowany przy przetargach, zawierający jedynie opis i… …   Słownik języka polskiego

• przypadek — m III, N. przypadekdkiem; lm M. przypadekdki 1. D. przypadekdku «zdarzenie, zjawisko, których się nie da przewidzieć na podstawie znanych praw naukowych i doświadczenia; zdarzenie niespodziewane, zrządzenie losu, zbieg okoliczności, traf» Czysty …   Słownik języka polskiego

• ślepy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ślepypi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który nie widzi; pozbawiony wzroku; niewidomy, ociemniały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ślepa dziewczynka. Ślepe kocię. {{/stl 10}}{{stl 20}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rządzić — ndk VIa, rządzićdzę, rządzićdzisz, rządź, rządzićdził, rządzićdzony 1. «sprawować rządy, mieć władzę, panować nad kimś, nad czymś, władać, kierować kimś albo czymś; zarządzać, rozporządzać czymś» Rządzić mądrze, sprawnie, sprawiedliwie,… …   Słownik języka polskiego

• traf — m IV, D. u, Ms. traffie; lm M. y «nieprzewidziane, nieoczekiwane zdarzenie; przypadek, zbieg okoliczności» Szczęśliwy, ślepy, dziwny traf. Wyjątkowy traf. Traf tak zdarzył, zrządził. Traf tak chciał. ◊ pot. Trzeba trafu «tak się zdarzyło, tak się …   Słownik języka polskiego

• traf — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. traffie {{/stl 8}}{{stl 7}} zaskakujące, nieprzewidziane wydarzenie; przypadek, zbieg okoliczności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szczególny, dziwny, ślepy, fatalny traf. Traf sprawił, zrządził.{{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień